مراقبت از پوست

تفاوت ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی

تفاوت ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی

احتمالاً از قبل می‌دانید که کرم ضد آفتاب چه نقشی در مراقبت از پوست شما دارد. کرم ضد آفتاب از شما در برابر قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه های مضر خورشید محافظت می کند، که می تواند به خطوط و چین و چروک، علائم پیری زودرس و سرطان پوست کمک کند. کرم ضد آفتاب بهترین راه برای کاهش احتمال آسیب های پوستی ناشی از آفتاب است.

تفاوت اصلی بین این نوع ضد آفتاب ها در نحوه مسدود کردن اشعه ها نهفته است. ضد آفتاب های فیزیکی روی سطح پوست قرار می گیرد و به عنوان یک سپر عمل می کنند، ضد آفتاب فیزیکی روی پوست قرار می گیرد و اشعه های خورشید را منعکس می کند. مواد معدنی دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی مواد اصلی فعال در بلوک های فیزیکی هستند.

در حالی که ضد آفتاب های شیمیایی در پوست شما فرو می روند و بیشتر شبیه یک اسفنج عمل می کنند. ضد آفتاب شیمیایی جذب پوست می شود و سپس اشعه ماوراء بنفش را جذب می کند، اشعه را به گرما تبدیل می کند و از بدن خارج می کند. مواد موثره در ضد آفتاب های شیمیایی شامل آووبنزون، اکتینوکسات و اکسی بنزون می باشد.

فرق ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی به عوامل مختلفی بستگی دارد. اگر پوست حساسی دارید، یا به دنبال محصولی با محافظت گسترده طیف و بدون نیاز به زمان جذب هستید، ضد آفتاب فیزیکی گزینه مناسبی برای شما است. اما اگر به دنبال محصولی با بافت سبک و جذب سریع هستید، ضد آفتاب شیمیایی می‌تواند انتخاب بهتری باشد.

اصلی ترین تفاوت ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی

مزایا و معایب ضد آفتاب های فیزیکی و شیمیایی

ضدآفتاب های فیزیکی و شیمیایی هر دو نوعی از محصولات حفاظتی هستند که برای محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر آفتاب استفاده می‌شوند. اما این دو نوع ضدآفتاب تفاوت‌های مهمی در مورد روش کار و مزایا و معایب خود دارند. در این مطلب، به معرفی ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی و مزایا و معایب هرکدام می‌پردازیم.

ضدآفتاب فیزیکی یا همان ضدآفتاب معدنی، از موادی مانند اکسید روی و یا تیتانیوم دی‌اکسید تشکیل شده است، که در برابر اشعه مادون قرمز و اشعه مضر UVB و UVA مقاومت بیشتری دارند. این نوع ضدآفتاب با تشکیل یک لایه حفاظتی روی پوست، از جذب اشعه‌های مضر جلوگیری می‌کند و از ایجاد آسیب در پوست جلوگیری می‌کند.

این نوع ضدآفتاب برای پوست حساس و یا دارای آکنه و یا پوستی که به آلرژی‌ها حساس است، مناسب است. همچنین این نوع ضدآفتاب ضدآب است و بعضی از آن‌ها می‌توانند برای محافظت از پوست در برابر تعریق و استفاده در روزهای گرم و تمرینات ورزشی مناسب باشند.

اما معایب ضدآفتاب فیزیکی نیز وجود دارد. برای شروع، این نوع ضدآفتاب ممکن است باعث ایجاد لایه‌های سفید روی پوست شود که ممکن است ظاهر زیبایی را به پوست ندهد. همچنین برخی از ضدآفتاب‌های فیزیکی ممکن است باعث خشکی پوست شود و برخی از آن‌ها نیاز به استفاده از کرم مرطوب کننده دارند. کرم‌های ضد آفتاب فیزیکی همیشه به اندازه گزینه‌های شیمیایی مقاوم در برابر آب نیستند، بنابراین ممکن است نیاز به استفاده مجدد بیشتری داشته باشند.

ضد آفتاب فیزیکی به موارد زیر تمایل دارد:

  • کمتر تحریک کننده است و برای پوست های حساس مناسب تر است.
  • مرطوب‌کننده بیشتر، که می تواند روی پوست احساس سنگینی کند.
  • ترکیب شدن کامل با پوست مشکل است. با این حال، برندهای جدید اکنون نسخه‌های مات و رنگی را ارائه می‌کنند که رنگ سفید کمتری دارند و می‌توانند ظاهری صاف و یکدست به پوست بدهند.

ضدآفتاب های لیپورکس تمام ویژگی های یک ضدآفتاب فیزیکی را دارد که می تواند از پوست شما در مقابل اشعه های مضر محافظت کند.

ضد آفتاب فیزیکی

ضد آفتاب شیمیایی، از مواد شیمیایی مثل اوکسی‌بنزون، اوکسی‌کریزون و آوبنزون تشکیل شده است و از طریق ایجاد یک لایه حفاظتی روی پوست، از جذب اشعه‌های مضر جلوگیری می‌کند. ضدآفتاب شیمیایی به دلیل ظاهری زیباتر، بدون لایه سفید، برای بسیاری از افراد جذاب است. همچنین این نوع ضدآفتاب، به خاطر جذب بهتر در پوست، برای استفاده در شرایط مرطوب و ورزش‌های آبی مناسب است.

ضد آفتاب شیمیایی معمولاً حاوی ترکیباتی است که به پوست چسبیده و باعث جذب اشعه UV می‌شود. برخی از این ترکیبات می‌توانند برای پوست حساس و چرب مناسب نباشند و ممکن است باعث تحریک و التهاب شود. بنابراین، برای افرادی که پوست حساس دارند، ممکن است ضد آفتاب فیزیکی (معمولاً حاوی اکسید روی یا اکسید تیتانیوم) بهترین گزینه باشد. همچنین، برای افرادی که به سمت ضد آفتاب شیمیایی می‌روند، مهم است که از محصولات با SPF بالا و برای هر چهار ساعت یکبار استفاده کنند.

اما معایب ضدآفتاب شیمیایی نیز وجود دارد. برخی از ضدآفتاب‌های شیمیایی ممکن است باعث تحریک پوست شوند و برخی دیگر ممکن است حساسیت‌های پوستی را به وجود آورند. همچنین برخی از ضدآفتاب‌های شیمیایی، به دلیل جذب بهتر در پوست، طولانی‌مدت روی پوست باقی می‌مانند و ممکن است باعث خشکی پوست شوند.

ضد آفتاب شیمیایی گزینه بهتری است اگر:

  • در حال شنا هستند و به فرمولاسیون مقاوم در برابر آب نیاز دارند.
  • در طول روز ورزش کنید یا زیاد عرق کنید.
  • کرم ضد آفتابی می خواهید که سریع جذب پوست شود.

ضد آفتاب شیمیایی

به طور کلی، هر دو نوع ضدآفتاب مزایا و معایب خود را دارند. برای انتخاب بهترین نوع ضدآفتاب برای پوست خود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، برای بیشترین محافظت از پوست، باید همیشه از ضدآفتاب استفاده کنید و در صورت نیاز، آن را هر چند ساعت تجدید کنید.

مقاله مرتبط: نقد و بررسی ضد آفتاب لیپورکس

در انتخاب کرم ضد آفتاب به چه نکاتی توجه کنیم؟

اگر هر کدام از ضدآفتاب های فیزیکی یا شیمیایی را انتخاب کنید، چندین چیز روی برچسب وجود دارد:

  • طیف گسترده محافظت در برابر اشعه UVA و UVB
  • بدون بو
  • غیر کومدوژنیک (منافذ را مسدود نمی کند)
  • بدون روغن، بدون چربی
  • بدون پارابن
  • SPF حداقل 30 یا بالاتر

خلاصه مطالب

ضد آفتاب‌ها به دو دسته اصلی فیزیکی و شیمیایی تقسیم می‌شوند که هر کدام مکانیسم عمل و ویژگی‌های خاص خود را دارند. انتخاب نوع مناسب ضد آفتاب به نوع پوست، سبک زندگی و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد.

هلدینگ بهبود تامین تولید کننده و تنها کانال توزیع محصولات لیپورکس در سطح کشور است.

لینک مرجع:

https://www.healthline.com/health/physical-vs-chemical-sunscreen

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *