عوامل زیادی می توانند باعث ریزش ابرو شوند، از جمله عدم تعادل هورمونی، رژیم غذایی و برخی بیماری های پوستی. تعیین علت نازک شدن ابروها می تواند به فرد کمک کند تا بهترین درمان را پیدا کند. ریزش ابرو که نام پزشکی آن هیپوتریکوزیس ابرو یا ماداروز ابرو است، می‌تواند باعث شود که فرد متوجه نازک شدن مو یا از بین رفتن تکه‌های مو در ابروهای خود شود. این می تواند هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار دهد.

افراد ممکن است متوجه ریزش ابرو در یک یا هر دو طرف شوند. علائم دیگر می تواند شامل خارش، خشکی پوست و ریزش مو یا نازک شدن مو در سایر قسمت های بدن باشد.

در این مقاله به بررسی دلایل ریزش ابرو و راه های درمان آن می پردازیم.

دلایل اصلی ریزش ابرو

در بخش های زیر به دلایل اصلی ریزش ابرو می پردازیم.

• فرآیندهای طبیعی پیری

با افزایش سن، افراد ممکن است متوجه نازک شدن یا ریزش مو شوند که روی سر، ابروها و مژه ها شوند. با گذشت زمان، برخی از فولیکول های مو تولید مو را متوقف می کنند و ساقه های مو ریزتر می شوند. مو نیز شروع به از دست دادن رنگ خود می کند و سفید یا خاکستری می شود. این نوع ریزش ابرو بخشی طبیعی از افزایش سن است.

• عدم تعادل هورمونی

عدم تعادل هورمون های تیروئید می تواند باعث ریزش ابرو شود. این به شرایط زیر مرتبط است:

پرکاری تیروئید: وضعیتی که در آن بدن هورمون تیروئید بیش از حد تولید می کند.

کم کاری تیروئید: که در آن بدن هورمون تیروئید کافی تولید نمی کند.

هر دو نوع عدم تعادل تیروئید با ریزش ابرو مرتبط هستند. به طور خاص، در کم کاری تیروئید، فرد ممکن است متوجه ریزش مو در سومین منبع معتبر خارجی ابرو شود، که نازک‌ترین قسمتی است که به سمت گوش ها می رود.

سایر علائم اختلالات تیروئید عبارتند از:

• پوست خشک، رنگ پریده یا پوست مرطوب و مخملی
• تورم در گردن (گواتر)
• موهای زبر، خشک و شکننده
• پوست سر خشک و خارش دار
• ناخن های ضخیم، خشک و شکننده
• ریزش موی تیروئید معمولاً موقتی است و پس از بازگشت سطح تیروئید به حالت طبیعی، موها باید به حالت پری معمول خود برگردند.

پزشکان می توانند برای متعادل کردن سطح تیروئید دارو تجویز کنند.

• شرایط خود ایمنی

شرایط خودایمنی زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های بدن خود حمله کند. سیستم ایمنی ممکن است به سلول های سالمی که به رشد مو کمک می کنند حمله کند. این می تواند منجر به نازک شدن مو، تکه های ریزش موی ابرو یا ریزش ابرو شود.

شرایط خود ایمنی که می تواند باعث ریزش مو شود عبارتند از:

آلوپسی آره آتا، وضعیتی که باعث ریزش مو در سر و سایر نواحی بدن می شود که می تواند شامل ابروها نیز باشد.

آلوپسی فیبروزان فرونتال، نوعی از آلوپسی که عمدتاً افراد پس از یائسگی را تحت تاثیر قرار می دهد. ریزش موی ابرو قبل از ریزش موی سر در حدود 39 درصد موارد رخ می دهد

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید، یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث زخم های پوستی، جای زخم و ریزش مو در صورت و ابرو می شود.

• شرایط پوستی

پوست سالم برای داشتن موهای سالم مهم است. این به این دلیل است که مو مستقیماً از فولیکول های موجود در پوست رشد می کند.

برخی از بیماری های پوستی می توانند باعث خارش و پوسته پوسته شدن بثورات پوستی شوند. افراد ممکن است در نتیجه التهاب پوست، خشکی پوست و مالش یا خارش ناحیه اطراف ابرو، موهای ابرو را از دست بدهند.

بیماری های پوستی رایج که می توانند باعث خارش پوست و ریزش موی ابرو شوند عبارتند از:

• درماتیت آتوپیک
• پسوریازیس
• درماتیت سبورئیک
• کمبودهای تغذیه ای

غذایی که یک فرد می خورد تاثیر قابل توجهی بر سلامت پوست و مو دارد. بدن برای ایجاد موهای سالم به مواد مغذی خاصی نیاز دارد.

کمبودهای تغذیه ای زیر می تواند باعث ریزش موی ابرو شود:

کمبود اسید چرب: طبق یک مطالعه مروری در سال 2017، کمبود اسیدهای چرب که در ماهی، آجیل و دانه‌ها وجود دارد در بدن ممکن است باعث ریزش ابرو شود.

کمبود بیوتین: عدم دریافت بیوتین کافی می تواند منجر به نازک شدن موها و ریزش موهای بدن شود. اگرچه بیوتین یک مکمل محبوب برای رشد مو است، شواهد محدودی برای حمایت از اثربخشی آن وجود دارد.

کمبود روی: کمبود روی می تواند منجر به ریزش مو شود. نویسندگان یک مطالعه مروری می‌گویند که مکمل‌های روی ممکن است به رشد مجدد مو در افراد مبتلا به کمبود کمک کند.

• عوارض دارویی

برخی از داروها به عنوان یک عارضه جانبی بالقوه باعث ریزش مو می شوند که می تواند بر روی ابروها نیز تأثیر بگذارد. چنین داروهایی عبارتند از:

• آسیترتین، یک داروی رتینوئیدی که افراد برای درمان بیماری های پوستی مانند پسوریازیس استفاده می کنند.
• شیمی درمانی

• شرایط ژنتیکی

اگرچه شیوع کمتری دارد، اما برخی از شرایط ژنتیکی می تواند منجر به ریزش موی ابرو شود. شرایط شامل:

• دیسپلازی اکتودرمی: این گروهی از شرایط است که بر پوست، مو، ناخن ها و دندان ها تأثیر می گذارد. آنها همچنین می توانند باعث کم پشت شدن یا از بین رفتن موهای ابرو، مژه ها و سایر قسمت های بدن شوند.
• سندرم نترتون: این بیماری پوست، مو و سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد. این می تواند باعث شکننده شدن موهای شکننده و به راحتی شکسته یا “موی بامبو” شود. این وضعیت از بدو تولد وجود دارد.

دلایل دیگر ریزش ابرو

دلایل کمتر رایج برای ریزش موی ابرو عبارتند از:

• آمیلوئیدوز
• سارکوئیدوز
• سوختگی های شیمیایی
• تریکوتیلومانیا، یک اختلال در کشیدن مو
• کارسینوم سلول بازال
• قارچ فولیکولوتروپیک قارچ
• سرطان سلول سنگ‌فرشی
• سیفلیس
• بیماری هانسن (جذام)

درمان ها و راه حل ها ریزش ابرو

اولین قدم برای مقابله با ریزش مو مراجعه به پزشک برای شناسایی علت ریزش ابرو است. بخش های زیر به درمان های رایج برای ریزش موی ابرو می پردازد.

• بیماتوپروست موضعی 0.03%

با تایید سازمان غذا و دارو (FDA) برای کمک به رشد مجدد مژه، بیماتوپروست یک درمان موضعی است که افراد مستقیماً روی مژه ها اعمال می کنند. چندین مطالعه نشان داده اند که استفاده از بیماتوپروست یک بار در روز می تواند نتایج بسیار امیدوارکننده ای به همراه داشته باشد.

عوارض جانبی بیماتوپروست 0.03% می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درماتیت تماسی
• هایپرپیگمانتاسیون پوست
• خارش پوست
• کورتیکواستروئیدها

استفاده از کرم ها یا پمادهای استروئیدی می تواند ریزش مو را به تعویق بیندازد. با توجه به بنیاد ملی آلوپسی آره آتا (NAAF)، مطالعات نشان داده است که با استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی، رشد مجدد 25 درصد بهبود یافته است. افراد همچنین می توانند برای تحریک رشد مو ابرو از تزریق کورتیکواستروئید استفاده کنند. پزشکان اغلب این تزریق ها را برای کمک به درمان آلوپسی آره آتا انجام می دهند. 

• ماینوکسیدیل

افراد اغلب از ماینوکسیدیل و کورتیکواستروئیدها با هم برای درمان آلوپسی آره آتا استفاده می کنند. هنگامی که یک فرد یک محلول ماینوکسیدیل 5٪ را به صورت موضعی دو بار در روز استفاده می کند، حداقل تاثیر دارد. ممکن است ترکیب آن با کورتیکواستروئیدها برای ایجاد نتایج بهتر کمک کند.

• کاشت ابرو یا میکروبلیدینگ

گزینه دیگر کاشت ابرو یا میکروبلیدینگ است. این کار باعث رشد مجدد مو نمی شود، اما می تواند ظاهری پرتر به ابروها بدهد.

تشخیص ریزش ابرو

پزشکان می‌توانند از طیف وسیعی از آزمایش‌ها برای تعیین اینکه چرا یک فرد دچار ریزش موی ابرو می‌شود، استفاده کنند. ابتدا در مورد علائم، مدت زمان علائم و هرگونه سابقه خانوادگی بیماری های ریزش مو سؤال می کنند. یک منبع معتبر تریکوسکوپی، که طی آن پزشک موهای ابرو را از نزدیک بررسی می کند، به تشخیص آلوپسی آره آتا و آلوپسی فیبروزان فرونتال کمک می کند. شکل دقیق موها می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا فرد مبتلا به آلوپسی است یا خیر. در آلوپسی فیبروزان فرونتال، ممکن است لکه های سفید نیز وجود داشته باشد.  همچنین ممکن است از آزمایش خون برای سطوح هورمون تیروئید T3 و T4 استفاده کنند که هرگونه عدم تعادل هورمونی را که می تواند باعث ریزش ابرو شود را نشان می دهد. اگر افراد متوجه ریزش موی ناگهانی یا غیرقابل توضیح در ابروها یا نقاط دیگر بدن شوند، ممکن است بخواهند به پزشک مراجعه کنند.

همانطور که گفته شد…

دلایل زیادی برای ریزش موهای ابرو وجود دارد. ممکن است با عدم تعادل هورمونی، شرایط پوستی، کمبودهای تغذیه ای یا داروها مرتبط باشد. رسیدگی به علت ریزش ابرو در بسیاری از موارد می تواند به فرد امکان رشد مجدد مو را بدهد. درمان های موضعی و روش های زیبایی نیز می توانند به بازیابی رشد موی ابرو کمک کنند.

لینک مرجع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/325416